پاپیتال

ادما برای بیان احساساتشون به کسایی که دوست دارن گل هدیه میدن ، گل هایی که با نگاه کردن بهشون خاطره ای از یه روز خاص تداعی میشه ،اما همونجور که میدونین گل ها بعد از یه مدتی خشک میشن و جاذبه ی خودشونو از دست میدن بخاطر همین گاهی اوقات بهتره تنوع به خرج بدیم و از گیاهانی استفاده کنیم که علاوه برزیبایی معنی های خاصی میدن .گیاه پاپیتال که به آن عشقه هم میگن گیاهی که مثل عشق از یه قسمت کوچیک شروع میکنه به رشد و وقتی به خودت میای میبینی کل دیوارای خونت ، باغت تبدیل شده به اون .

 

اشنایی با گیاه پاپیتال

پاپیتال به انگلیسی Hedera helix هست که بهش عشقه یا  پیچک انگلیسی هم میگن  که از خانواده بزرگ Araliaceae به حساب میاد و بومی اروپا می باشد. پاپيتال(عشقه) گياه پوششی و هميشه سبزی هستش كه داراي ساقه هاي دائمی چوبی و بالا رونده چسبنده ميباشد. این گیاه برای اولین بار در اروپا، آسيا و شمال آفريقا زیست داشته .عشقه هميشه در بيشه ها، پرچينها و محلهای سايه رشد كرده و براي پوشش ديوارها و فنسها یک ایده بسیار جذاب هستش. راستی دلیل اینکه به عشقه پیچک اینگلیسی میگن این هستش که توی اروپا کمتر خونه اینگلیسی زبانی پیدا میشه که ازش برای زیباتر کردن فضای بیرونی منزل استفاده نکرده باشن !

واژه شناسی

پاپیتال، عشقه، پیچک انگلیسی	نام های رایج
English ivy, common ivy, European ivy	نام های رایج انگلیسی
Hedera helix	نام علمی

تاریخچه پاپیتال

پیچک انگلیسی برای اولین بار توسط استعمارگران اروپایی در سال 1727 معرفی شد.

عمر عشقه۴۰۰ تا ۵۰۰ سال و حتی ۱۰۰۰ سال گزارش شده‌است. این گیاه بومی آسیا، اروپا و شمال ایران است. محل رویش این گیاه در ایران جنگل‌های شمالی از آستارا تا گرگان و نیز در تهران می‌باشد.

 

اسطوره شناسی و نماد پاپیتال در قدیم 

 

پیچک همچنین نمادی از دستاوردهای فکری در روم باستان بود و تاج گل برای تاج گذاری برندگان مسابقات شعر استفاده می شد. تاج گل نیز به ورزشکاران برنده در یونان باستان داده می شد.پیچک نماد وفاداری بود و به همین دلیل کشیش ها تاج گل پیچک را به زوج های تازه ازدواج کرده اهدا می کردند. امروزه هنوز رسم بر این است که دسته گل عروس حاوی یک شاخه پیچک باشد.

نماد پاپیتال

گیاه Hedera Helix یا گیاه پیچک نمادی از محبت، وابستگی، وفاداری، دوستی و وفاداری در ازدواج و زناشویی است. قدرت های احتمالی آن شفا و محافظت است.

 

ارزش برای حیات وحش

 

شهد، گرده و انواع توت های پیچک یک منبع غذایی ضروری برای حشرات و پرندگان در طول پاییز و زمستان است، زمانی که چیز دیگری در مورد آن نیست. همچنین پناهگاهی برای حشرات، پرندگان، خفاش ها و سایر پستانداران کوچک فراهم می کند. محتوای چربی بالای توت ها یک منبع غذایی مغذی برای پرندگان است و انواع توت ها از جمله برفک، کلاه سیاه، کبوتر چوبی و پرنده سیاه خورده می شوند.

پیچک برای بسیاری از حشرات قبل از خواب زمستانی اهمیت ویژه ای دارد. برخی از گونه‌های اصلی حشرات که از شهد و گرده پیچک علوفه می‌کنند، زنبورها، مگس‌های شناور و زنبورهای معمولی هستند.

این گیاه غذایی مهم برای برخی از لاروهای پروانه و پروانه مانند آبی هالی، موج گرد و غبار کوچک، سایه های زاویه دار و پروانه دم پرستوی است.

بسیاری از حشرات کمیاب جذب گل پیچک می شوند، از جمله فلای طلایی

برگ ها 

 

سبز تیره و براق با رگه های کم رنگ. برگهای جوانی دارای 3-5 لوب و قسمت زیرین رنگ پریده هستند. در فرم های بالغ، برگ ها بیضی یا قلب بدون لوب هستن.

انواع نوع برگ پاپیتال 

 

 

گل ها

 

فقط گیاهان بالغ گل تولید می کنند. آنها سبز مایل به زرد هستند و در خوشه های کوچک و گنبدی شکل به نام چتر ظاهر می شوند.

خواص دارویی و گیاهی پاپیتال

 

تصفیه کننده هوا

بهبود عملکرد کیسه صفرا

کاهش فشار در سیستم های حیاتی بدن

التیام زخم های سوختگی روی پوست

کاهش ناراحتی و سوزش پسوریازیس، اگزما، آکنه

تقویت دستگاه تنفسی

جلوگیری از سرطان

از بین بردن پوست های مرده کف پا

درمان ریزش مو و تاسی و کچلی : از ضماد آن استفاده گردد.

قاعده آور: از نوشیدن جوشانده ساقه عشقه استفاده گردد.

افزایش قدرت جسمانی

ایجاد شادابی و نشاط در افراد مسن فعال نمودن مغز

• توجه داشته باشید گیاه عشقه گیاهی سمی است و استفاده و نگهداری از ان برای مصارف دارویی باید زیر نظر پزشک صورت بگیرد .
• گیاهان عشقه (پاپیتال)، باید حداقل ۴ الی ۵ سال داشته باشند تا بتوان از فواید درمانی انها استفاده کرد. پاپیتال های کوچک را هرگز برای مصارف خود استفاده نکنید.

نور مناسب پاپیتال:

 

گل پاپیتال برای رشد نیاز به نور غیر مستقیم خورشید دارد. محیطی نیمه سایه در قسمت شرقی و شمالی خانه می تواند برای رشد آن مناسب باشد. اما دیوار های جنوبی چون بسیار گرم هستند و نور مستقیم به آنجا می تابد، اصلا نباید در این مکان ها گیاه را نگه دارید.

دقت داشته باشید که گیاه را مقابل نور مستقیم قرار ندهید؛ پاپیتال از نور زیاد متنفر است و باعث زرد شدن برگ هایش می شود.

همچنین اگر نور کافی برای گیاهتان فراهم نباشد، در بلند مدت سبب رشد نکردن و از بین رفتن رنگ و روی برگ هایش خواهد شد.

البته گونه هایی از این گیاه وجود دارند که مقابل نور غیر مستقیم نمی توانند طاقت بیاورند و حتما باید جلوی نور مستقیم باشند. این گونه گل ها، ابلق هستند. گل های ابلق را هیچ وقت در سایه قرار ندهید. این دسته از پاپیتال ها به نور زیادی احتیاج دارند و در سایه رنگ های خود را از دست می دهند.

آبیاری گیاه عشقه:

 

این گیاه به آبیاری متوسطی نیاز دارد. اگر گیاه شما به خوبی استقرار یافته باشد و مکان مورد نظر خود را به خوبی پیدا کرده باشد می تواند در شرایط کم باران و خشک هم به خوبی دوام آورد و به رشد خود ادامه دهد. اما به صورت کلی اگر آبیاری به طور عمیق و زیاد باشد می تواند به رشد انبوه گیاه کمک کند.

به طور کلی هر زمان که احساس کردید که خاک گیاه در حال خشک شدن است می توانید آن را آبیاری کنید. برای اینکه تشخیص دهید خاک گیاه خشک شده است یا نه می توانید انگشت خود را به اندازه 3 تا 4 سانتی متر درون خاک ببرید و رطوبت آن را بسنجید.

 

اگر خاک گیاه خشک شده بود حتما و سریع آن را آبیاری کنید. اگر هم خشک نشده بود منتظر بمانید تا خشک شود و سپس آن را آبیاری کنید. سعی کنید که نگذرارید خاک کامل خشک شود.

در تابستان ها که دمای هوا گرم می شود باید گیاه را بیشتر آبیاری کنید؛ زیرا دمای گرم هوا موجب خشک شدن سریع خاک می شود. پاپیتال به طور کلی در هفته حدود 3 بار نیاز به آبیاری پیدا می کند.

در زمستان که هوا سرد است، نباید گیاه را بیش از حد آبیاری کنید و بایستی آبیاری را به 1 تا 2 بار در هفته کاهش دهید.

به این نکته توجه داشته باشید که خشکی بیش از حد خاک باعث کندی رشد و آبیاری زیاد سبب زردی برگها و ریزش آنها میگردد. برای آبیاری حتما از آب ولرم استفاده کنید.

 

خاک مناسب گل پاپیتال:

 

خاک زهکشی شده برای پاپیتال مناسب است. توجه کنید که خاک استفاده شده باید حاوی مقدار زیادی شن باشد تا گیاه قدرت رشد کردن را داشته باشد.

به طور کلی عشقه نسبت به خاک خیلی حساس نیست و در انواع خاک رشد می کند؛ اما بهتر است که ان را در خاک های غنی و آلی نگهداری کنید. در نتیجه گیاهتان رشد سریع تری خواهد داشت. خاک اسیدیته بین ۷ـ۶ برای عشقه مناسب است.

استفاده از کود پوسیده دام یا خاک برگ می‌تواند مفید باشد. برای سبک ‌تر شدن خاک باغچه، می توانید مقداری شن یا پیت ماس به ان اضافه کنید. خاک‌های دارای کمپوست نیز برای اصلاح خاک موثر است.

دمای مورد نیاز گیاه عشقه:

 

پاپیتال درجه دمایی بالایی را تحمل می کند و مشکل زیادی با دما ندارد. به طور کلی دمای بین 10 تا 25 درجه سانتی گراد بهترین دما برای نگهداری این گیاه است. دقت کنید که دما به زیر 0 درجه سانتی گراد نرسد؛ زیرا دمای سرد به گیاه آسیب می رساند و باعث می شود که برگ های گیاه بریزد.همچنین دمای بیش از حد نیز می تواند برای گیاه مضر باشد. اگر دما خیلی زیاد باشد می تواند سبب خشکی گیاه و سوختگی برگ ها شود.

رطوبت:

 

در صورتی که هوا بیش از حد گرم است، اقدام به ابیاری گیاه کنید. در تابستان هفته ای 2 بار آن را ابیاری کنید و در زمستان که هوا خنک تر است کمی از آن بکاهید و آن را به 1 بار در هفته برسانید. یکی از نکاتی که باید رعایت کنید این است که هیچ وقت آن را در نور شدید آفتاب هنگام ظهر غبار پاشی نکنید؛ نور آفتاب در این زمان بسیار شدید بوده و باعث میشود قطره های روی برگ به حالتی سوخته تبدیل شود. در واقع در چنین حالتی گیاه بیمار می شود. بهترین زمان برای ابیاری اوایل صبح یا اوایل شب است.

 

 

هرس گل پاپیتال:

 

گیاه عشقه به هرس خاصی نیاز ندارد؛ اما وقتی گیاه جوان است، شاخه ها و ساقه هایی را که کمی ضعیف به نظر می رسند و کم جون تر هستند حذف کنید تا رویش برگ های دیگر قوی تر شوند. پس از تثبیت گیاه نیز هر از چندگاهی آن را سر شاخه زنی نمایید تا رشد آن کنترل شود. اما هیچگاه حذف شاخه ها و ساقه ها را تا محل ساقه های مسن تر از ۴ تا ۵ سال انجام ندهید. ساقه های قدیمی تر تجدید حیات کندی دارند.

 

در مورد نوع ابلق پاپیتال نیز به محض ظهور شاخه های سبز یک دست آنها را حذف نمایید. چرا که این شاخه های سبز مقاوم تر هستند و اگر حذف نشوند، غالب شده و به تدریج شاخه ابلق در روی گیاه دیده نمیشود. در مناطقی که احتمال نشستن گرد و غبار بر روی شاخه و برگ این گیاه وجود دارد، هر چند وقت یکبار گیاه را سرشاخه زنی نمایید.

 

تکثیر گیاه پاپیتال یا عشقه

 

بهترین روش برای تکثیر گیاه پاپیتال قلمه گیری آن است. برای شروع عمل قلمه گیری، ابتدا باید در زمان مناسب این کار را انجام دهید. این زمان از اواخر مرداد تا اواخر مهر می باشد.بعد از آن قلمه هایی را به اندازه 10 تا 15 سانتی متر ببرید . سپس قلمه ها را باید در مخلوط پیت و ماسه در مکان گرم و سایه قرار دهید تا ریشه دهند. ریشه دهی آنها ممکن است 4 تا 6 هفته به طول بکشد.بعد باید آنها را جا به جا نموند. بهترین زمان برای انتقال به زمین اصلی از پاییز تا بهار است. شما می توانید عمل هرس کردن آن را در بهار تا تابستان انجام دهید.پاپیتال را می توانید به آسانی از اواسط بهار تا اواخر تابستان تکثیر کنید. البته گیاهانی که در بهار تکثیر می شوند بسیار مقاوم تر هستند. با یک چاقوی تیز قلمه های ساقه ای و یا انتهایی را به طول 10 تا 15 سانتی متر ببرید. انها را از ساقه های رونده جدا کنید و به روش کشت مستقیم قلمه درون گلدان، آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید.