ازگیل درختچه ای بومی مدیترانه‌ می باشد. این گیاه توانایی رشد تا ارتفاع ۸ متر را دارد اما معمولا به صورت بوته ای رشد می کند. طول عمر این درخت حدودا ۳۰ الی ۵۰ سال می باشد. سرعت رشد این درخت بسیار کم است. برگ های بالایی درخت سبز تیره و برگ های پشتی آن سبز خاکستری می باشند. برگ های این درخت در فصل پاییز قرمز رنگ می شوند و اوایل بهار شکوفه می دهند که در اواخر بهار ظاهر می شوند.

گل های ازگیل از هر دو جنس هستند که هرمافرودیت محسوب می شوند و توسط زنبورها گرده افشانی آن ها انجام می شود. شاخه های این گیاه خاردار است و پوستی خاکستری و نقره ای رنگ دارد. ازگیل گیاهی خود بارور می باشد که میوه های گرد و کروی تولید می کند. ابعاد میوه ازگیل در حدود گیلاس تا گردو می باشد که قهوه ای رنگ است. ازگیل میوه ای سخت و اسیدی دارد و تا زمان رسیدن کامل قابل خوردن نمی باشد. پس از رسیدن کامل رنگش تغییر می کند و شیرین و نرم می شود.

خاک مناسب برای پرورش ازگیل ، خاکی است که خاکبرگ داشته باشد. ازگیل زهکشی عالی نیاز دارد. خاک هایی که برای رشد این گیاه مناسب نیستند خاک های آهکی و سنگین هستند. فاصله کاشت بین هر دو درخت را ۴ الی ۵ متر در نظر بگیرید. 

نیاز آبیاری درخت ازگیل متوسط می باشد چرا که سیستم ریشه ای عمیقی دارد ولی مناطق نیمه خشک مناسب کشت آن نمی باشد. خشک بودن و بی رطوبت بودن هوا موجب می شود که رشد گیاه قطع شود. درخت ازگیل در سال اول و دوم کاشت نیاز دارد که هفته ای یکبار آبیاری شود و از سال های بعدی هر ۲ الی ۳ هفته یکبار آن را آبیاری کنید.البته آبیاری به میزان بارندگی بستگی دارد.