اقاقیا

نهال اقاقیا >>  نام علمی Robinia

•نهالی فوق العاده مقاوم به کم ابی ، بسیار زیبا و ذر ایران به 3 مدل عرضه می گردد.

•نهال  اقاقیا مورد علاقه شهرداری های ایران جهت فضا سازی می باشد .

•زیبایی اقاقیا به تغییر رنگ برگ های این درخت در تابستان میباشد از رنگ سبز تا زرد تغییر می کند

•پارک جنگلی چیتگر پر از اقاقیا گل سفید می باشد که خوشبو نیز هست…

 

 

 

 

درخت اقاقیا

درخت اقاقیا درختی است با گلهای زیبا ار خانوادهfabaceaeکه برگهای آن در بهار بسیار زیبا به رنگ سبز جالبی بیرون می آید بومی امریکای شمالی است و لی در تمام نواحی اروپا و اسیا انتشار دارد در ایران نیز عملا در تمام مناطق ایران میروید اصولا لغت اقاقیا که ظاهرا ازacaiaفرانسوی گرفته شده در فارسی مورد استعمال متفاوتی با عربی و با لاتین آن دارد .

از نظر علمی اصولا آکاسیا به گونه های مختلف درخت یا درختچه هایی گفته می شود که در سنگال و صحرای غربی و مناطق استوایی آفریقا و همچنین در جنوب ایران می روید و به فارسی به آنها آکاسیای غربی میگویند و از آنها صمغ عربی گرفته میشود.

در کتب طب سنتی لغت اقاقیا برای عصاره غلاف سبز دانه های آکاسیایی غربی به کار برده میشود؛اما در فارسی اقاقیا به درختی گفته می شود که در اغلب مناطق انتشار دارد و در حقیقت آکاسیای کاذب می باشد که شرح آن در این مطلب آمده است.

درخت اقاقیا از جمله درختان مقاومی است که به منظور زیبا سازی فضای سبز و کنترل فرسایش خاک و احیای اراضی کشت می شود و میتواند مشکل کمبود نیتروژن خاک را نیز مرتفع نماید.بلندی آن 10تا27متر است خاردار می باشد،برگ ها منتاوب و دیر خزان متشکل از برگچه های کوچک متقابل شانه ای فرد،بیضی شکل که سطح زیر آن خاکستری و روی آن سبز تیره است شاخه های جوان آن شکننده،گل های آن که از4تا6سالگی شروع و ظاهر میشود معمولا هر ساله در اواخر اردیبهشت ماه(در مناطق معتدل)بیرون می آید.

رنگ آنها سفید خوشه ای است و این گلها بسیار مرتب می باشد.میوه آن غلافی به رنگ قهوه ای است به طول حدود 8سانتی متر و عرض1سانتی متر که در آن12تا15دانه گردپهن نازک قرار دارد و معمولا در آبان ماه میرسد.

 

 

 

 

 

 

گل اقاقیا به سبب نوش فراوانی که دارد جذاب زنبور عسل است.

اقاقیا دارای ریشه های عمیق پراکنده و از درختان بسیار مقاوم به خشکی است .بدیهی است در مناطق با آب و هوای خشک رشد آن بطئی خواهد بود.

R.pseueoacacic یا اقاقیای معمولی یا اقاقیای سفید یک درخت بزرگ با رسد عمودی است که به ارتفاع18متر و بیشتر نیز میرسد.برگ های دراز آن تعدتد زیادی برگچه های کوچک ساخته شده که سایه زیادی ایجاد نمیکند ساقه دارای شیارهای عمیق است ریشه ها عمیق و قوی بوده چوبش زرد و موج دار است و برای استفاده از گل و چوب کاشته میشود.یکی از درختان برگ رنگی واریته frisia به ارتفاع تا7متر که دارای برگ های خوابیده گسترده به رنگ زرد طلایی در تمام طول فصل است .

 

نهال اقاقیا در 3 مدل :

اقاقیا پیوندی (چتری)

 

اقاقیا پیوندی (گل)

اقاقیا گل سفید

 

 

روش کاشت درخت اقاقیا

بذر درخت اقاقیا را میتوان بصورت مستقیم در زمین کاشت.بذر آن را که53000درهر کیلو است میتوان در پاییز از روی درخت جمع آوری کرد.قبل از کاشت بهتراست بذر را در آب خیس نماید گاهی هم آن را در آب نیمه جوش برای مدت نیم تا یک ساعت خیس میکنند،بذر را تا عمق 1تا1.5سانتی متر در خاک معمولی در فروردین یا اردیبهشت میتوان کاشت از آنجا که اقاقیا دارای سرعت رشد بالایی است به سرعت در همان سال اول میتواند تا ارتفاع60سانتی متر رشد کرده وتبدیل به نهالی قوی شده و در خاک مستحکم هم شود.

 

درخت اقاقیا در زیر نور آفتاب بهتر رشد میکند و نور آفتاب را میپسندد،هر چند که در مکانی سایه دار نیز میتواند رشد کند.

 

پیوند زدن

گونه های زینتی را بیشتر به وسیله پیوند زدن در اردیبهشت تا شهریور ماه میتوان تکثیر نمود معمولا پایه R.pseudoacacla است به وسیله پاجوش و ریشه جوش نیز تکثیر میشود همچون اقاقیا را در هر نوع خاک میتوان پرورش داد البته همان طور که میدانید این درخت نیز همانند بسیاری از درختان دیگر خاک با زهکشی مناسب و غنی را ترجیح میدهد.

 

روش صحیح کاشت درخت

اطلاعاتی درباره ی کاشت صحیح درختان با روش9 مرحله ای خرید وکاشت درخت یک سرمایه بلند مدت است اینکه این سرمایه گذاری چقدر خوب رشد کند بستگی به نوع درخت،مکان کاشت و نوع مراقبت از آن در هنگام کاشت و پس از آن دارد.

چه زمانی درخت بکاریم؟

بهترین زمان برای کاشت درخت هنگام فصل خواب درخت می باشد،یعنی آخر پاییز پس از برگ ریزان و یا اوایل بهار پیش از شکوفه دادن درختان در این زمان آب و هوای خنک است و باعث میشود تا ریشه درخت پیش از باران های بهاری و هوای گرم تابستان در مکان جدید تثبیت شده و رشد حداکثری آن تحریک شود.

 

 

درختان داخل گلدان یا با ریشه گونی پیچی و بسته بندی شده همراه با خاک را میتوان در طول سال کاشت البته در صورتی که به خوبی از آنها مراقبت  شود.در آب و هوای استوایی که درختان در طول سال رشد میکنند هر زمان برای کاشت درخت مناسب است.

درختانی که قابلیت انتقال دارند هنگام کاشت مقدار قابل توجهی از ریشه خود را از دست می دهند در نتیجه،درخت پس از کاشت دچار شک انتقال میشود.این شک در واقع به دوره ی زمانی گفته میشودکه رشد کند گیاه پس از انتقال می باشد.آماده سازی محل انتقال و انجام مراحل انتقال با احتیاط کامل از صدمه های وارده به ریشه جلوگیری کرده و مراقبت مناسب از آن باعث کاهش شک انتقال و بهبود سریعتر آن میشود.

9مرحله ساده زیر را به دقت دنبال کنیدتا درخت در جای جدید خود هر چه سریعتر تثبیت گردد.

توجه:

پیش از کاشت درخت مطمئن شوید که تمامی تجهیزات را برای کاشت درخت آماده ساخته اید

1)طوقه درخت را شناسایی کنید:طوقه درخت محل تلاقی ریشه و ساقه آن است،قسمتی از این نقطه پس از کاشت قابل رویت است چنانچه طوقه را نمیتوانید ببینید پیش از کاشت درخت مقداری از خاک روی توپی ریشه را بردارید 2)یک گودال عمیق و پهن بکنید،گودال باید دو تا سه برابر عریض تر از توپی ریشه باشد،اما فقط به قطر توپی ریشه عمیق باشد کندن یک گودال پهن خاک اطراف را بر میدارد و فضای بیشتری برای ریشه دواندن درخت ایجادمیکند.

3)گونی یا نایلون اطراف ریشه را جدا سازید

4)درخت را در عمق مناسب قرار دهید،عمق مناسبی برای ریشه در نظر بگیرید بیشتر ریشه 30سانتی متر بالای خاک قرار میگیرد اگر درخت را خیلی عمیق بکارید ریشه جدید نمی تواند به خوبی رشد کند و دچار کمبود اکسیژن خواهد

5)درخت را در گودال صاف و قائم قرار دهید،پیش از آنکه گودال را پر کنید از کسی بخواهید تا درخت را از زوایای مختلف ببیند تا مطمئن شوید که درخت را صاف کاشته اید.پس از آنکه درخت را کاشتید حرکت دادن آن خیلی سخت خواهد بود.

6)گودال را به تدریج ولی محکم پر کنید،خاک اطراف پایین توده ریشه را پر و محکم کنید اگر توده ریشه را محکم بسته اید،بدقت هر نوع نخ و با لاستیک یا سیم را از آن جدا سازید تا ریشه به راحتی بدون هیچ مانعی رشد کند.اگر توده ریشه را محکم بسته اید به دقت هر نوع نخ و یا پلاستیک یا سیم را از آن جدا سازید تا ریشه به راحتی و بدون هیچ مانعی رشد کند.

باقی مانده فضای چاله را پر کنید خاک را محکم بکوبید تا هوای اضافه خارج شود که ممکن است ریشه را خشک کند.پس از آن با آبیاری درخت فضا های حاوی هوای اضافی را از بین ببرید.

درهنگام کاشت درخت به پای درخت کود ندهید!

7)درصورت لزوم درخت را تیرک کوبی کنید

مطالعات نشان میدهد که چنانچه درختان در هنگام کاشت تیرک کوبی نشوند ساقه های قوی تر و ریشه قوی تری خواهند داشت و درختان سریع تر تثبیت میشوند اما در مکان های باد خیز،تیرک کوبی هنگام کاشت درخت ضروری است.تیرک کوبی از درخت در برابر چمن زن ها محافظت میکند یک یا دو تیرک به همراه بند های مقاوم و پهن در قسمت پایینی درخت آنرا صاف نگه داشته و میزان صدمه به آن را به حداقل میرساند ولی همچنان اجازه ی حرکت را به آن میدهد یکسال پس ازکاشت می توانید تیرک های محافظ و گره های آن را باز کنید.

8)پایه درخت را مالچ پاشی نکنید،مالچ نوعی ماده آلی است که در پایین درخت پاشیده میشود تا رطوبت را حفظ کرده و از سرد و گرم شدن شدید خاک جلوگیری کند و جلوی رشد علف هرز را بگیرد.مالچ های رایج در بازار،خرده برگ ، پیتماس و غیره هستند.

5تا10سانتی متر برای مالچ پاشی کافی است،مالچ پاشی بیش از10سانتی متر باعث کمبود اکسیژن و رطوبت کافی می شود.انباشته کردن مالچ در کنار ساقه درخت باعث پوسیدگی ساقه درخت می شود.یک قسمت 2.5تا5سانتی متری اطراف پایین درخت را مالچ نپاشید تا رطوبت تنه درخت را بکاهد و از پوسیدگی آن جلوگیری کند.

9)مراقبت های اضافی برای درخت انجام دهید،خاک را مرطوب نگه دارید اما خیلی به آن آب ندهید.درخت را حداقل هفته ای یکبار آب دهید و در روز های گرم و بادی آن را بیشتر آب دهید.

وقتی خاک زیر مالچ خشک است وقت آبیاری است اینکار را تا اواسط پاییز ادامه دهید و سپس کمتر آب دهید چون در دمای پایین به آبیاری کمتری نیاز است.

 

نهالستان بهمن ابادی(بهاران گستر)