هرس نهال

این نوشته از سری آموزش‌های نهالستان بهمن آبادی در بخش نهال است . در این مقاله با نحوه هرس نهال اشنا می‌شوید.

-اگر پس از احداث باغ میوه، نهال های کاشته شده به حالت طبیعی خود رها شوند، هرس انجام نشود و در واقع هیچ دخالتی در رشد و شاخه بندی طبیعی آن ها صورت نگیرد، شاخه های مزاحم و پر پیچ و خم در داخل تاج درخت رشد کرده و به دلیل متراکم شدن تاج درخت و سایه اندازی شاخه های بالایی هیچ نوری به قسمت های وسط و پایین درخت نخواهد رسید.

– در چنین شرایطی شاخه ها به تدریج خشک شده و از بین می روند، باردهی درخت نیز محدود گشته و میزان محصول و کیفیت آن پایین خواهد آمد. علاوه بر این ، مشکل سال آوری و تناوب باردهی نیز بروز می‌کند، بطوریکه درخت در یک سال میوه های زیاد و ریز تولید کرده و تولید ناچیزی خواهد داشت و یا بدون بار خواهد بود.

-در صورتیکه اگر در اولین سال کاشت، به درختان فرم و شکل مطلوب داده شود و با ادامه رشد به طور منظم و مداوم هرس شوند، قادر خواهیم بود که با ایجاد یک چارچوب محکم و مناسب، امکان باروری سالیانه همراه با کیفیت مطلوب را فراهم نماییم، بنابراین لزوم اجرای صحیح عملیات تربیت جهت ایجاد شکل و فرم مناسب و انجام هرس به منظور باردهی منظم و مطلوب ضروری است. با توجه به عادت گلدهی، نوع شاخه و خصوصیات رشدی در هر یک از گونه های درختان میوه، روش های مختلفی برای هرس درختان به کار می رود.

-قطع کامل یا جزیی از قسمت های درخت شامل شاخه، ریشه ، پوست، برگ، گل و میوه به منظور تحت تاثیر قرار دادن رشد و باروری گیاه می باشد مزایای هرس و هرس نهال( تربیت درختان) به شرح زیر است:

-افزایش اندازه و کیفیت میوه

-تحریک نمو جوانه گل در کل تاج درخت

-حذف شاخه های خشک، مزاحم و بیمار جهت حفظ و تامین سلامت گیاه

-کاهش تمایل به سال آوری

-ایجاد شرایط مناسب برای ورود نور و هوا به دوران تاج درخت برای کاهش بروز و انتشار بیماری ها و آفات و افزایش کیفیت میوه

-تسهیل عملیات باغبانی مثل تنک کردن میوه، محلول پاشی انواع کودها و سم پاشی و برداشت میوه

واتساپ                                              اینستاگرام                                            تماس فوری (روی تصویر فوق کلیک کنید)

روش های تربیت نهال:

-تربیت و فرم دهی بر روی نهال های جوان یک تا سه ساله انجام می شود. هدف از این نوع هرس ایجاد شکل و چارچوب مناسب با توجه به طبیعت گیاه است که بتواند عملکرد و کیفیت مناسبی را در آینده داشته باشد.

-در هرس فرم دهی ابتدا نهال از ارتفاع مناسب سربرداری می شود. در سال بعد از بین شاخه های تولید شده ، تعدادی انتخاب و حفظ می شوند و بقیه به طور کامل حذف خواهند شد. در صورتیکه نهال خریداری شده دارای شاخه ای جانبی مناسبی بود، نیازی به سربرداری نیست. شاخه هایی که انتخاب و حفظ می شوند، باید در قسمت های مناسبی از تنه اصلی قرار گرفته باشند. شاخه ها می بایست نسبت به یکدیگر دارای تقارن، زاویه و فاصله مناسبی از همدیگر و از تنه اصلی باشند.

هدف از هرس:

هرس گیاهان باغی بطور عمده به ۳دلیل زیر انجام می گیرد:

۱)تنظیم اندازه گیاه

۲)بدست آوردن شکل یا فرم معین

۳)بهبود کارایی یا باروری گیاه (تنظیم کمیت و کیفیت محصول).

-هرس اثر پاکوتاه کنندگی در گیاهان دارد. به عنوان مثال کوتاه کردن منظم درختچه های زینتی و گیاهان حصار باعث می شود که آن ها ارتفاع مناسبی داشته باشند.

-هرس درختان میوه سبب تولید تاجی مناسب برای سهولت در برداشت می شود.

-هدف دیگری که در اثر تربیت و هرس کردن گیاه بدشت می آید ایجاد اسکلتی مناسب با شکل مشخص و معین است. برای رسیدن به این مقصود باید در مراحل اولیه رشد درختان، شاخه های اصلی انتخاب و مشخص شوند تا اسکلت آینده درخت تشکیل شود.شاخه های اصلی انتخاب شده باید از فضای کافی برخوردار باشند بطوریکه پس از رشد در سال های آینده و رسیدن به نمو کامل، میزان سایه اندازی آن ها به حداقل ممکن برسد. علاوه بر آن زاویه بین شاخه های اصلی و تنه درخت (محل انشعاب شاخه های فرعی) باید به قدری کافی باز باشد زیرا این موضوع مانع از شکستن شاخه ها در اثر میوه دهی زیاد می شود. اگر این زاویه کم باشد فرم دهی اسکلت درخت ضعیف است

شکل هرمی:

-در این روش عملا سربرداری انجام نمی شود. ۳الی ۵ شاخه ی جانبی را که در جهات مختلف درخت باشد ،انتخاب و از یک سوم انتهایی قطع می کنند. بعدها این شاخه ها بازوهای اصلی درخت را تشکیل می دهند. در سال های بعد نیز هرس تنها به حذف شاخه های فرعی اضافی و شاخه های پایین تنه محدود می شود.

-این روش عمدتا برای درختان زینتی و غیر مثمر مانند چنار و تبریزی به کار می رود. درختان تربیت شده دارای ارتفاع نسبتاً زیاد هستند، لذا برای درختان میوه که روی پایه های بذری پیوند شده اند، مناسب نیست، زیرا ارتفاع زیاد درخت عملیات باغبانی را مشکل می کند، ولی وقتی ارقام روی پایه های پاکوتاه پیوند شده باشند، می توان از این روش برای تربیت درخت استفاده کرد، زیرا درختان پیوند شده روی پایه های پاکوتاه ارتفاع زیادی پیدا نمی کنند. به عنوان مثال فرم تربیت هرمی برای درختان سیب و گلابی پیوند شده روی پایه های پاکوتاه به کار می رود.

شکل اسپیندل:

-این فرم که مشابه روش هرمی است، برای درختان میوه دانه دار (سیب و گلابی) و هسته دار(گیلاس و آلو) مناسب است. تفاوت فرم اسپیندل به درخت اجازه داده نمی شود که از ارتفاع مشخصی (معمولا ارتفاع ۳متر) بلندتر شود و هرسال رشد آن کنترل می شود. به این منظور، شاخه مرکزی از کنار شاخه ای ضعیف هرس می شود تا ارتفاع درخت کنترل شود.

شکل شلجمی:

-این شکل بیشتر در میوه کاری و برای محدوده کردن ارتفاع درخت چ گسترده نمودن تاج آن در درختانی مانند گلابی، بعضی از انواع سیب مانند رد دلیشز، همچنین در زردآلو، بادام ، گردو، خرمالو، پسته و … به کار می‌رود. در این روش نهال پس از اینکه از ارتفاع ۶۰تا ۷۰ سانتی متر سربرداری شد، در سال بعد تولید تعدادی از آن ها را که از رشد چند جوانه بالایی حاصل شده و زاویه بسته و رشد عمودی دارند حذف و از بین بقیه سه تا پنج شاخه را که با تنه زاویه نزدیک ۴۵تا۶۰ درجه داشته و در اطراف تنه اصلی واقع شده و با یکدیگر ۲۰تا۳۰سانتی متر فاصله عمودی داشته باشند به عنوان شاخه های اصلی درخت آینده انتخاب کرده و بقیه از ته قطع می شوند.

-در این شکل تربیت هیچ شاخه ای مداوما حالت پیشاهنگ به خود نخواهد گرفت و به مجرد اینکه شاخه ای بر دیگران مسلط و قطر آن در محل اتصال به محور مرکزی از یک دوم محور مرکزی بیشتر شد، باید آن شاخه را قطع و نقش پیشاهنگ را به شاخه دیگری واگذار کرد. این طرز تربیت باعث می شود که درخت در تمام جوانب خود دارای شاخه های قوی شود و شاخه ها بتوانند محصول زیادی تولید کرده در برابر وزن آن و نیز فشارهای خارجی به راحتی مقاومت کنند.

-بهتر است پس از هرس به کمک شاخه های هرس شده، زاویه ‌شاخه ها را که بعداً اسکلت اصلی گیاه را تشکیل می دهند، باز نمود. باز کردن زاویه شاخه ها، هم منجر به تسریع باردهی شده و هم باعث می شود شاخه در برابر محصول زیاد سال های بعد مقاومت کرده و نشکنند.

-همچنین برای باز کردن زاویه شاخه می توان چوب های ۳۰تا۴۰سانتی متری را در اطراف درخت داخل خاک فرو نمود و شاخ هایی که باید زاویه بازتری پیدا کند به کمک نخ به آن چوب بست.

شکل جامی:

-در این فرم تربیت به هیچ شاخه ای اجازه داده نمی شود که حالت پیش آهنگ به خود بگیرد. سربرداری از ارتفاع ۷۵تا ۱۰۰سانتی متری انجام می شود و ۳تا۵ شاخه اصلی با فاصله ۱۰تا۱۵سانتی متر از یکدیگر نگه داشته می شود. شاخه های اصلی پس از این که رشد کردند و قطور شدند فواصل بین را پر خواهند کرد و چنین به نظر خواهند آمد که همگی از انتهای تنه منشعب شده اند. هدف از این روش تربیت، داشتن درختان با تاج پهن می باشد که مرکز آن باز است. یک تنه کوتاه به ارتفاع حدود ۵۰سانتی متر و تعداد ۳تا ۵ شاخه که از مرکز درخت منشأ می گیرند، شکل کلی درختان را ایجاد می کنند. این سیستم تربیت مناسب درختان نیست. شکل جامی بیشتر برای هلو و آلوی ژاپنی و گاهی اوقات برای بعضی از ارقام بادام به کار می رود. با این حال به دلیل باز بودن مرکز تاج، مقدار محصول در هر درخت کمتر از سایر سیستم ها خواهد بود. حسن این شکل باز بودن قسمت مرکزی تاج و نبود نور کافی به داخل آن می باشد. مهم ترین عیب است روش آن است که محل اتصال شاخه های اصلی به تنه به دلیل تراکم آن ها نسبتاً ضعیف است و همیشه این خطر وجود دارد که در اثر وزن میوه و فشار ناشی از برف و یخ زمستانه ، تنه یک یا چند شکاف از وسط بر دارد و درخت از بین برود. به طور کلی در زمان هرس برش ها باید به درستی انجام شوند و برش های بزرگ باید با چسب باغبانی پوشانده شوند. لازم به ذکر است که این روش تزیین برای مناطقی که نور کمی دارند قابل توصیه است، زیرا در مناطق مرتفع و در شرایط با نور زیاد، درخت دچار آفتاب سوختگی می شود.

تکنیک های هرس:

-هرس گیاهان یکی از روش های مهم در باغبانی است که شامل حذف قسمتی از تاج و مقداری از سیستم ریشه گیاه می شود تا بپزد طریق تعادل لازم بین مراحل جنسی و رویشی ایجاد شود.

-هرس تاج (اندام های هوایی) تعدد نقاط رشد را کاهش داده و مصرف ازت و سایر عناصر ضروری را بیشتر کرده و بکارگیری هیدرات های کربن را کاهش می دهد.

-بنابراین رس تاج رشد رویشی را تحریک کرده و مرحله رشد زایشی را به تاخیر می اندازد. معمولاً گیاهان جوان و قوی را بایستی هرس سبک انجام داد. هرس سنگین گیاهان قوی تشکیل جوانه گل و بلوغ را به تاخیر می اندازد. از طرف دیگر گیاهان باغ های قدیمی و مسن به انجام هرس شدید نیازمند هستند تا قدرت و جوان سازی آن ها تحریک شود.

-هرس ریشه گیاهان سبب کاهش جذب ازت شده، رشد رویشی و تقاضا برای هیدرات‌های کربن کم می شود. در نتیجه هیدرات‌های کربن تجمع یافته و تشکیل جوانه گل را تحریک می کنند. زمانی که نسبت C:N زیاد باشد گلدهی محقق می شود اگر هرس شدید بر روی شاخه های قوی انجام گیرد این نسبت کم شده و رشد رویشی صورت می گیرد. تعادل بین مراحل رشد رویشی و زایشی در گیاهان که در نتیجه هری ایجاد می شود، با واژه نسبت C:N بیان می شود. بنابراین هرس شاخه و ریشه برای گلدهی و باردهی درختان میوه بسیار ضروری است.

هرس شاخه:

-هرس در گیاهان ممکن است به دو حالت سرزنی یا حذف کامل شاخه ها انجام شود. سرزنی عبارت است از حذف قسمت انتهایی شاخه های اصلی یا تنه، که سبب حذف اثر غالبیت انتهایی می شود و به دنبال آن جوانه های زیر محل برش فعال می شوند. در درازمدت سرزنی باعث تولید گیاهی کوچک تر و متراکم نسبت به گیاه هرس نشده می شود. حذف کامل یعنی بریدن شاخه ها از تنه اصلی به صورت کامل.

-حذف کامل باعث بزرگتر شدن اندازه گیاه می شود اما شاخه ها در مقایسه با گیاه هرس نشده بیشتر باز هستند. به هر حال سرزنی، هرس سبک تری نسبت به حذف کامل است.

-در هرس درختان میوه معمولا ترکیبی از دو روش فوق استفاده می شود. در تربیت و هرس گیاهان باغی سرزنی به عنوان عامل اولیه و اساسی در شکل دهی و ایجاد تاج لازم است، در حالی که انجام حذف کامل شاخه پس از ایجاد گیاه اهمیت دارد. در نهایت شاخه های خشک شده، بیمار ، ضعیف و متداخل را بایستی حذف کامل کرد.

خم کردن شاخه:

-خم کردن شاخه باعث محدود شدن ریشه رویشی شاخه می شود و از خروج شیره پرورده شاخه تا حد زیادی جلوگیری می کند.

-به همین خاطر شاخه های که هم می شوند اگر نابارور هستند بارور می شوند و اگر بار می دهند٬ میزان محصول آن ها بیشتر می شود. عمل خم کردن شاخه به وسیله بستن سنگ یا وزنه در انتهای شاخه و یا بستن آن به وسیله طناب یا نخ به تنه صورت می گیرد.

برداشتن پوست شاخه (حلقه برداری):

-برای تقویت شاخه و درشت شدن میوه های آن می توانید نواز باریکی به عرض حداکثر ۵ سانتی متر به صورت حلقه از پوست شاخه حامل میوه را ببرید و جدا کنید. به منظور ترمیم سریع تر محل برش می توانید پوست برداشته را به صورت واژگون در همان محل مجددا قرار دهید. عمق برش نباید از حد پوست تجاوز کند. در اثر عمل حلقه زنی، آوندهای آبکش قطع شده و در نتیجه شیره پرورده نمی تواند از شاخه خارج شود و تماما به مصرف میوه های همان شاخه می رسد.

زخم کردن شاخه:

-زخم کردن پوست، مرسی است تابستانه که معمولا در بهار به منظور تبدیل شاخه نابارور به بارور، تقویت شاخه های بارور ضعیف که گل می دهند ، ولی قدرت نگهداری میوه های حاصله و گاهی اوقات حتی گل های خود را ندارند و بالاخره مبارزه با غرور درختان و وادار کردن آن ها به باروری انجام می شود. در هر ۳مورد، زخم کردن پوست باعث قطع رابطه قسمت های بالای زخم با بقیه گیاه می شود و این قسمت ها مواد قندی خود را از دست نمی دهند و تقویت می شوند. ایجاد پاکوتاهی و تولید میوه در سال های اولیه ممکن است به وسیله قطع آوندهای آبکشی انجام گیرد.

-زخم زدن، حالت ناقص برداشتن پوست شاخه است. معمولا زخم زدن در بالا یا پایین جوانه ایجاد می شود. زخم ایجاد شده باعث قطع شدن آوندهای آبکش می شود. اگر زخم در بالای جوانه ایجاد شود، مانع رسیدن شیره پرورده کافی به آن شده و در نتیجه جوانه به چوب (شاخه) تبدیل می شود. اما اگر زخم را در پایین جوانه ایجاد کنید، شیره ی پرورده فراوانی به جوانه رسیده و آن را تبدیل به گل و میوه می سازد.

هرس برگ:

-هرس برگ، هرسی است تابستانه که گاهی اوقات در مورد گیاهانی که رشد فوق العاده و شاخ و برگ متراکم دارند اعمال می شود و مانند سایر ترس های تابستانه اثر تضعیف کننده دارد. برای انجام این هرس، با استفاده از وسایلی مانند چوب های بلند و یا با دست، قسمتی از برگ های درخت را حذف می کنند تا بدین وسیله نور بیشتری به قسمت های مرکزی تاج بتابد و میوه از کیفیت بهتری برخوردار شود و بخصوص در مورد گیاهانی مثل سیب میوه خوش رنگ تر گردد. در مناطقی که نور کم و رطوبت هوا زیاد باشد، برتر خوش رنگ تر و قوی شدن میوه، می توانیم مقداری از برگ ها را به روش شیمیایی و یا فیزیکی هرس کنیم. چون برگ محل تبدیل شیره خام به شیره پرورده است، باید دقت کنید که که از هرس شدید خودداری شود.

هرس گل و میوه :

-با توجه به اینکه سطح برگ و میزان فتوسنتز یک گیاه مقداری مشخص است، اگر تعداد گل ها و میوه ها که محل جذب مواد فتوسنتزی (هیدرات‌های کربن) هستند به روشی کم شده و تعادل لازم برای تولید محصول مرغوب حاصل می شود. در عمل با انجام هرس گل و میوه (تنک کردن) با روش فیزیکی و یا با استفاده از مواد شیمیایی این نتیجه به دست می آید. و سوین برای تنک کردن NAA مواد مختلفی مانند شیمیایی بکار می روند.

-جهت ایجاد تعادل بین قدرت درخت و تعداد و مقدار میوه، هرس گل و میوه را انجام می دهند. اگر درخت ضعیف و مقدار میوه آن فراوان باشد، تعدادی از گل ها و میوه ها در ابتدای باز شدن گل ها و یا پس از تشکیل میوه به روش های مختلف مکانیکی و شیمیایی هرس می شود. این هرس علاوه بر بهبود کیفیت محصول در رفع تناوب باردهی (سال آوری) نیز موثر است.

هرس ریشه:

-اگر میزان شاخه و برگ در اثر هرس یا حمله آفات و بیماری ها کم شود ولی حجم ریشه ثابت باقی بماند، در فصل رشد گیاه تولید شاخ و برگ فراوان می کند که این شاخه ها اغلب نرک هستند. برعکس اگر میزان ریشه از میزان شاخ و برگ کمتر شود، رشد رویشی گیاه محدود شده و گیاه زودتر به بار می نشیند. در این حالت عمر درخت کوتاه خواهد شد. پس در موقع هرس ریشه باید دقت کنید که از هرگونه عدم تعادل بین ریشه و شاخ و برگ جلوگیری به عمل آید. جهت جوان کردن درخت مو از هرس ریشه استفاده می کنند همچنین اندازه و رشد درخت سیب را با هرس ریشه محدود می سازند.

روش های هرس کردن:

الف-مکانیکی

ب-شیمیایی

۱)مواد شاخه زا:

-بوترالین:با خشک کردن جوانه انتهایی ، مشابه هرس سربرداری عمل می کند و ویژگی انتهایی را خنثی می کند و موجب پدیدار شدن شاخه فرعی می شود.

۲)مواد باز دارنده:

-آلار: از رشد کلیت قسمت های شاخساره جلوگیری می کند.

۳)تنظیم کننده های اکسینی:

نفتالین استیک اسید: از رشد نرک ها و پاجوش ها جلوگیری می‌کند.

زمان انجام هرس:

-بطور کلی زمان مناسب برای هرس به نوع گونه گیاهی و هدف از انجام هرس بستگی دارد. اکثر درختان در فصل زمستان هرس می شوند که به این عمل هرس زمستانه (هرس رکود) گویند. اما در برخی مواقع انجام هرس تابستانه (هرس سبز) نیز سودمند است. غالبا هرس در ددرختان خزان دار انجام شده و این کار برای درختان میوه همیشه سبز کمتر مورد استفاده قرار می گیرد . بنابراین انجام هرس در فصول زمستان و تابستان است یا به عبارتی دقیق تر در طی فصل رکود و فصل رشد.

۱)هرس زمستانه:

-معمولا هرس زمستانه به هنگام خزان گیاه انجام می شود، با وجود این در تمام ماه های پاییز و زمستان این عمل میسر است. هرس شدید زمستانه درختان موجب تقویت شاخه های تولید شده در سال آینده می شود و چنانچه درخت هرس زمستانه نشود یا ترس سبکی در روی آن صورت گیزد، شاخه های حاصل از رشد جدید کمتر خواهد شد. شاخه های جدید رسد کرده پس از هرس زمستانه طویل تر هستند زیرا میان گره های بلندتری دارند. همچنین برگ های سبزتر و بزرگتری دارند. از این نظر که هنگام خزان، شاخه ها فاقد برک بوده و به آسانی قابل رویت هستند انجام نرس زمستانه دقیق تر است.

-درختی که نرس سنگین می شود تعداد جوانه های کمتری برای رشد شاخه هایش در فصل بعد دارد، بنابراین مواد غذایی ذخیره شده در درخت به شاخه ها و جوانه های کمتری قسمت شده و در نهایت شاخه های جدید رسد بیشتری خواهند داشت. اما بایستی توجه داشت که هرس شدید زمستانه باعث تاخیر در باردهی گیاه می شود.

۲)هرس تابستانه:

-زمان اجرای هرس تابستانه با توجه به عوامل محیطی و میزان رشد گونه گیاهی متفاوت است با وجود این در مورد درختان میوه ماه های اردیبهشت تا تیر ماه مناسب خواهند بود. در هرس تابستانه شاخه های نابارور درخت مانند پاجوش ها و نرک ها و همچنین گل ها و میوه های کوچک اضافی نیز حذف می شوند. بنابراین هرس پوست ، گل و میوه، حذف برگ ها و سرزنی شاخه های در حال رشد از جمله هرس های تابستانه محسوب می شوند. برای مثال حذف تعدادی از برگ های بالغ درخت که برزوی میوه های در حال رشد سایه اندازی می کنند موجب تغییر رنگ در میوه ها شده و کیفیت بازار پسندی محصول را افزایش می دهد.

-درختان خزان دار در بهار شروع به رشد می کنند، معمولا این رویش چندین هفته و تا فرا رسیدن دوره رکود زمستانه باقی می ماند. زمان انجام هرس تابستانه مهم است. اگر هرس تابستانه پیش از اتمام رشد اولیه درخت انجام شود دوره رشد رویشی طولانی تر شده و مواد گیاهی از دست رفته در اثر هرس جایگزین می شود. این عمل در درختانی که جوانه گل آن ها بر روی چوب یکساله تشکیل می شود، باعث کاهش گل انگیزی می گردد زیرا دوره رشد مناسب برای گل انگیزی در شاخه های جدید کوتاه می شود. اگر پس از اتمام رشد شاخه ها، هرس تابستانه صورت گیرد مقدار سطح برگ و فتوسنتز کم شده و قدرت دارند کاهش می باید. در نهایت اگر ترس تابستانه بسیار دیر هنگام انجام شود تعداد جوانه های گل و گلدهی کاهش پیدا می کند.

-در درختان میوه ای چه محل تشکیل جوانه گل آن ها سیخک های (شاخه های کوتاه میوه دهنده) دوساله است هرس تابستانه ممکن است گلدهی را تحریک کند زیرا با حذف شاخه های سال کاری نور بیشتری به جوانه ها و برگ های اطراف سیخک ها می رسد و رقابت سیخک ها با سرشاخه های در حال رشد کاهش می یابد.

-زخم های حاصل از هرس زمستانه دیرتر از هری تابستانه ترمیم می شوند زیرا در فصل رشد گیاه سریع تر می تواند محل زخم ها را بپوشاند از این رو احتمال آلودگی زخم ها در طی زمستان کمی بیشتر است.

فواید هرس نهال:

-هرس کردن نهال یکی از عملیات ضروری و واجب درخت مرکبات می باشد که فواید زیادی برای رشد نهال دارد.

-هرس کردن یادی حذف شاخه های اضافی وقتی درخت هرس می شود و شاخه های بی مورد. و اضافی قطع می شود آفتاب خیلی بهتر به تمام نقاط درخت می تابد و سبب به بار اوردن میوه های درشت تر و مرغوب تر می شود.

-در عملیات هرس کردن شاخه های آویزان و بلند و همینطور شاخه های معیوب قطع می شوند اگر شاخه های آویزان و بلند حذف شوند در فصل برداشت میوه ، چیدن میوه راحت تر می شود حذف شاخه های معیوب هم سبب می شود که میوه ها آسیب نبینند.

نهالستان بهمن آبادی هر روزه آماده‌ی مشاوره و پاسخ به خریدارن حضوری و غیرحضوری ( تلفنی) است.

آدرس : کرج ، مشکین دشت ، جاده‌ی خوشنام ، 100 متر بعد از آهن فروشی بیاتلو ، نهالستان علیرضا بهمن آبادی.

لینک گوگل مپ :  https://goo.gl/maps/QXg1yzMpA389mBXb7

اگر از مترو استفاده ‌می‌کنید، به ایستگاه مترو کرج آمده سپس با تاکسی‌های خطی به مشکین دشت بیاید.

تلفن‌های تماس :

38 46 666 0912

31 11 282 0938

03 14 164 0912

99 86 276 0930